Speeltafel groot orgel

Het Gerard D'Hondt orgel is voorzien van een massief eiken speeltafel van Laukhuff uit Weikersheim (Dld.) De speeltafel is voor de organist niet alleen zeer overzichtelijk, maar ook prettig bedienbaar. Om de klavieren af te kunnen sluiten is een eikenhouten rolgordijn voorzien. De klavieren bekleed met wit elfenit, waarbij de boventoetsen (diezen) in zwart ebbenhout zijn uitgevoerd.

Schoon uitzicht: De twee beeldjes van de musicerende engeltjes zijn in maart 2016 aangebracht op de speeltafel. Ze staan symbool voor de afronding van mijn reparatie- en onderhoudsbeurt aan het orgel. Bijkomend effect: waar zal je als organist zo'n schoon uitzicht richting het altaar hebben ;-)

De Jan van de noordzijde: Als organist zit je in de Walburgiskerk met je rug naar het orgel en met je gezicht richting het altaar (het oosten). Rechts, aan de zuidzijde van de speeltafel, richting Frankrijk, hangt een foto van Cesar Franck (1822-1890), belangrijk man voor de Franse orgelcultuur. Links, aan de noordzijde, richting Nederland, hangt een foto van Jan Zwart (1877-1937), belangrijk man voor de Nederlandse orgelcultuur. Voor mij een leuke symboliek! Naast muziek van Widor, Franck, enz. speel ik nog steeds regelmatig (Hollandse) muziek van Jan Zwart, enz. Het is hier onbekend, maar wordt merkbaar gewaardeerd. Na afloop krijg ik dan nogal eens van geïnteresseerden de opmerking: allee, dat was zeker weer muziek van 'de Jan van de noordzijde'!

Links, naast de klavieren, hangt een foto van Henk Klop (1946 - 2017), de organist, componist, schilder, uit de plaats waar ik in Nederland ben opgegroeid. (Voor meer info zie de aparte pagina op deze website over Henk). Rechts van de klavieren hangt een foto van Louis Vierne.

Yes! Uitgekleed: In de jaren '50 was het mode om geluidsboxen, kastjes, schoorsteenmantels, etc. te betimmeren. Dit fenomeen is ook de Sint-Walburgiskerk niet voorbijgegaan. Hier heeft men zelfs (hoe bedenk je het) de originele eikenhouten speeltafel van het orgel in 1957 betimmerd. In februari 2017 is na 60 jaar de betimmering, die ook nog eens voor een deel zat vastgelijmd aan het eikenhout, verwijderd. Wat een klus! Daarna veel geschuurd en gebeitst. Ik ben superblij dat het 'houten korset' is uitgedaan en de speeltafel weer puur en origineel te bewonderen is. Het zal best tussen mijn oren zitten, maar voorheen voelde ik me echt achter een 'doos' zitten. Nu met de uitgeklede speeltafel, is het orgelen een stuk aangenamer. Yes! Doe mij maar puur en echt :-)