Mijn leven nu

Antwerpen: In 2007 kocht ik een appartement in de stad Antwerpen. Vanuit de 'bible-belt' in Nederland kwam ik in deze prachtige stad met zo'n 515.000 inwoners en 170 verschillende nationaliteiten. In de wijk Linkeroever (waar 66% van de bevolking allochtoon is), aan de binnenzijde van de rivier de Schelde, die in een U-vorm door de stad stroomt. Na eerst een paar jaar deeltijds, ben ik hier in 2012 volledig gaan wonen. Leven in Antwerpen is duidelijk iets anders, dan hier als tourist komen. Er zijn namelijk behoorlijk wat verschillen tussen Nederland en België. Ik heb me aangepast en ik moet zeggen: "Amai, het voelt goe...! Hier ben ik thuis".

Concerten: Wat muziek betreft is er heel veel te doen in Antwerpen. Nog nooit eerder in mijn leven heb ik zoveel concerten bezocht als nu, sinds ik in Antwerpen woon. Er zijn zoveel mooie kerken en interessante orgels. Verder woon ik op 5 minuten afstand van de kathedraal, waar ik vanwege mijn betrokkenheid bij de kathedraalconcerten vaak te vinden ben. Inmiddels heb ik ook prachtige herinneringen aan muziekgebouwen als het AMUZ, de Singel, enz.

Kunst: Hier in Antwerpen, hoe kan het ook anders, heeft ook mijn liefde voor kunst een uitweg gevonden. Ik geniet van de schilderkunst, beeldhouwwerk, enz. Dit komt ook mede door dochter Petra, die inmiddels haar eigen atelier in Art Inn Antwerp heeft. Er is zoveel te zien en te bewonderen hier. Met regelmaat gebruik ik voorbeelden uit de kunst in lezingen, enz.

Toneel: Een wereld die ook voor mij open gegaan is, is de wereld van het toneel. Ik kan genieten van goede voordrachten, zeker als er verhalen met diepgang worden overgebracht. Inmiddels heb ik toneelcursussen gevolgd. Het geleerde gebruik ik weer in mijn voordrachten.

Hardlopen: Vroeger leerde ik in de kerk: 'sport en spel is de kortste weg naar de hel'. Nu, later in mijn leven, ben ik toch gaan hardlopen. Dit is overigens de enige sport die ik kan combineren met mijn drukke, onregelmatige, dagelijkse leven. Ik beleef veel plezier aan het hardlopen en doe met regelmaat mee aan een hardloopevenement. Nadat ik in 2015 de 5 km-loop heb gedaan, heb ik in 2016 meegedaan met de 10-miles (16 km loop) in 90 minuten. Voor mezelf (als vijftiger) vind ik dit een hele prestatie, maar echte hardlopers kijken hier heel anders tegenaan....

Nieuwe vrienden: Sinds ik hier woon heb ik er tal van nieuwe vrienden bij gekregen. Met name in de (internationele) orgelwereld. Sommigen zeggen wel eens dat je als Hollander wat moeilijk in de Belgische samenleving binnenkomt, maar daar heb ik tot nu toe weinig van gemerkt. Het is een kwestie van jezelf geven, jezelf openstellen voor de ander.

Genieten: Ik overdrijf niet als ik zeg dat het leven voor mij dagelijks genieten is. Werken in Nederland en leven in Antwerpen, ik had dit nooit zo van te voren kunnen bedenken, maar ik ervaar het als geweldig! Een vrij leven, geen dogma's, geen beklemmende regeltjes, geen vooringenomenheden, maar daarbij ten volle persoonlijke verantwoordelijkheden dragen, het is heerlijk om mee te maken. Het is voor mij gewoon mens zijn zoals ik ben. Heel af en toe..... pak ik daar (op een terraske of in een gezellige eetgelegenheid) een echt, origineel Vlaams 'bolleke' op en laat dit goed smaken.

Orgel(s) en muziek: Wat ik nooit heb durven dromen is werkelijkheid geworden, na mijn verhuizing naar Antwerpen; organist-titularis worden (in 2015) op het 3-klaviersorgel in de Sint-Walburgiskerk. En hierbij sind 2017 ook nog een organist in de Sint-Michielskerk, waar ook een prachtig 3-klaviersorgel staat. Zat het conservatorium er vroeger voor mij niet in, in deze periode van mijn leven studeer ik volop bij de Antwerpse Kathedraalorganist Peter Van de Velde. Dit is niet alleen enorm genieten, maar dankzij hem gaat mijn niveau omhoog, en mijn speelstijl verandert in de positieve zin. Als 'klap op de vuurpijl' mag ik af en toe (als vervanger) de zaterdagmiddagmissen in de Antwerpse Kathedraal spelen. Als dit mij eerder, toen ik nog in Nederland woonde, tegen mij gezegd zou zijn, ik zou het niet geloofd hebben. Ik ben er super dankbaar voor dat Peter dit mij gunt, en dat hij dit vertrouwen in mij heeft. Dit is echt ge-wel-dig!!

Tel ik hierbij op de contacten met de vele andere (internationale) organisten en musici, de concerten die ik mag geven, of waar ik aan mee mag doen, dan is het overweldigend mooi. Ik ervaar het als een enorm geschenk. Een droom die ik nooit heb durven dromen is uitgekomen...

Toekomst: Alhoewel ik Bijbelverhalen heel anders interpreteer dan vroeger, ik vind er nog steeds inspiratie in. Vroeger was alles 'echt waar gebeurd, en echt geschiedenis', nu doet dat er voor mij niet meer zo toe, ik kan ook leven met een mooie symbolische betekenis. Prachtig blijft bijvoorbeeld het verhaal van Abram. Abram die ervoer: verlaat je land maar en ga maar onderweg, naar het land dat ik je wijzen zal. Met andere woorden, datgene waar je in leefde, wat vertrouwd leek, laat dat allemaal maar los, ga maar op weg, ga maar op zoek. Wordt maar pelgrim, een mens onderweg door het leven. Waar ik uitkom weet ik niet. Ik ben op weg, naar iets wat ik niet ken en waar ik niet eerder ben geweest. En toch, toch ga ik door en is het zoals een lied het zo mooi verwoord: Moedig sla ik dus de ogen, naar het onbekende land. Zo ervaar ik de toekomst en hierbij is het voor mij niet relevant of mijn leven nog lang of kort zal zijn. Ik heb zin in vandaag en voel een diepe dankbaarheid, die ik eerder in muziek, dan met woorden kan uiten. Als ik het toch met woorden moet doen, dan kies ik er maar twee: hoop en verwachting. Dat is wat me drijft!